Sevgili Şeniz Pamuk Çalışmalara başladığında şaka değil sanırım mesleğiyle ilgili bir şey, pek konuşmadı, saatinde geldi ve gitti. Sormadı, sorgulamadı sadece verilen dersi uyguladı. Bir sene sonra sınıfı azaldı azalan sınıfa ücretsiz olarak Soldoylu gençleri getirerek kursun devamını sağladık. İstekle arzu ile bir sene gibi bir zaman daha onlarla da çalıştı.
Kurs zamanı uzun sürünce gurup yavaş , yavaş azaldı. Hem o saati meşgul etmemek hemde sinerjiyi arttırmak için ders içinde Şeniz'e -Yeteri kadar çalıştık, sınıfta azaldı, yapmak istemiyorum fakat mecburum- dedim. Yine sessizce ve gülümseyerek ve gözlerini kaçırarak hiç bir söylemedi. Fakat onun o hali hala gözümün önünde çok kötü olmuştu. Aynı saate başka sınıfı yeterli sayı ile başlattık. Şeniz açıkta ve çok sevdiği Horon dan ayrı kalmıştı.
Bir hafta geçtikten sonra kendisini aradım ve durumu açıklamaya gönlünü almaya çalıştım. Bana hak verdiğini söyledikten sonra, şöyle devam etti. - Hocam ya! dedi. Mutlu olduğun evine gelmişsin, tam dinleneceğin sırada ev sahibin geliyor ve sana "Yarın evden taşının " diyor dedi. -Sizinki de öyle hemde çok ama çok zor oldu- dedi .
Kurslarda hiç konuşmadan bir yıla yakın zaman Topkapı da birlikte çalıştık. Horon kültürünü sevebileceğini anlıyor ve görüyordum. Yanılmıyorsan Annesi Alman, Babası Konyalıydı.Fakat bu kadar içten ve saf bir anlayışla sevebileceğini hiç hesaba katmamıştım.
Yaptığım davranış beni de etkiledi. Onların sınıfının saatine açtığım kursu iki hafta sonra iptal edip oradaki arkadaşları başka sınıflara alarak Şeniz'in tekrar horona başlamasını sağladım. Ve yaz gelince dönemi bitirdik . Kurslara geldiği dönemlerde onlarca kez Yunanistan seyahatine gitmesine rağmen, bizimle her defasında gezilere geldi .Çok mutlu oldu ve olmaya da devam ediyor.
Horon Evi : çok değerli bir Psikologun eğlenmek, bir arada olmak, gecelerde tek halkada buluşmak,terapi görmek :) dost edinmek için geldiği, maddi manevi destek verdiği bir anlayışını diri ve uygulanabilir tutmaya devam edecektir.
Yeni dönem başladığında Topkapı da onun seviyesinde sınıf kalmadı. Kadıköy de altı yedi senedir devam eden gurubumuz ile yurt dışına yaptığımız gezilerden tanıştığı sınıf arkadaşları olacak kemik takım ile Şeniz sizin sınıfa gelebilir mi? dediğimde hepsi memnuniyetle demişlerdi. Şeniz ben nasıl? oynayacağım onlarla olmaz dedi ama horon sevgisi ağır bastı. Oysa başka bir sorun daha vardı. A takımı saat 19.30 da çalışıyordu. Şeniz ise 21.00 den önce gelebilme şansının olmadığını söylediğimde Salı grubu saatlerini 21.00 'e aldılar.
Horon halkasında dostluklar, arkadaşlıklar böyle gelişiyor. Horon öğrenmek ise uzun süreler eğlenmek, spor, hobi, kültüre katkı diye kalıcı olduğunuz da, yeteneğiniz, kilonuz ne olursa olsun gelişerek en üst düzeye çıkıyor. Horon yaşam biçiminiz olduğunda tam 3-4 antidepresan yerine geçer hale geliyor
Şeniz iş yerini yeni aldığı yere taşıdı hayırlı olsun diye bu gün ziyaret ettim. Horon halkamız da olan sizleri iş yerinizde size ait olan mekanda görmek, sohbet etmek farklı çok özel, gurur ve mutluluk verici. Evet bu bir horon masalı. Bu yazılar belki bir gün ya belgesel, ya kısa metrajlı bir film veya gösteri olacak. Oyuncular perdede ,sahnede de hep bizler olacağız. Belkide bir kitap bize hepimize ait olarak kalacak. Yazacak o kadar çok hikayem var ki acısıyla tatlısıyla hepsini bu satırlardan yazmaya başlayacağım.
Sevgili Şeniz'e yeni iş yerinde sağlıklı , mutlu bol kazançlar diliyorum. Umarım hep bizimle kalır. Şeniz'in B.E.Y.A.Z Danışmanlık Merkezi ni ve Şeniz Pamuk'u tanımalısınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder